Kazimierz Wiśniak opracował ponad 250 scenografii w teatrach krajowych i zagranicznych. Jako scenograf był wszechstronny, odnajdował się w różnych epokach i stylach plastycznych oraz literackich poetykach. Zawsze jednak oddawał prymat tekstowi i reżyserskiej wizji spektaklu.
W latach 1959 - 1963 pracował w Teatrze Śląskim w Katowicach. Od 1963 roku związany był przede wszystkim z Krakowem i Wrocławiem, gdzie współtworzył wiele scenografii do inscenizacji Henryka Tomaszewskiego we wrocławskim Teatrze Pantomimy. W latach 1963–1971 był scenografem Teatru im. Słowackiego. Od 1972 roku, przez dziesięć lat, pracował w Starym Teatrze. W sezonie 1981–1982 był kierownikiem artystycznym Teatru Bagatela, a następnie do 1986 roku pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego tej krakowskiej sceny. W drugiej połowie lat 80-tych ponownie związał się z Teatrem im. Słowackiego, a w latach 1989–1997, po raz drugi w swojej karierze, pracował w Starym Teatrze. Równocześnie współpracował z innymi polskimi i zagranicznymi scenami. Wspólnie z Henrykiem Tomaszewskim stworzył unikatowe Muzeum Zabawek w Karpaczu.
 |
 |
Projekt scenografii do baletu "Jezioro łabędzie" Piotra Czajkowskiego. Akwarela, 1958-1959
|
Projekty kostiumów do dramatu "Kruk" Carlo Gozziego w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym im. Juliusza Słowackiego
- Koszalin - Słupsk. Akwarela, 1963
|
 |
 |
Projekty scenografii do dramatu "Sześciu z Calais" Artura Marii Swinarskiego. Akwarela, 1959
|
 |
 |
Projekty kostiumów do baletu "Pietruszka" Igora Strawińskiego. Akwarela, 1958
|
Karta z dziennika Kazimierza Wiśniaka – prace nad spektaklem Dale Wassermana
"Der mann von la Mancha", 1993
|
 |
 |
 |
Projekt kostiumu do dramatu "Iwona, księżniczka Burgunda" Witolda Gombrowicza. Akwarela, 198 |
Konrad Swinarski - portret z kotami. Tusz 1969 |
Kurtyna i kostiumy postaci przygotowane do spektaklu "Szopka z Zagórza" |