Wiesław Ochman, światowej sławy tenor, solista największych scen operowych, reżyser, artysta malarz, ambasador polskiej sztuki w świecie, doktor honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie

Urodził się w Warszawie 6 lutego 1937 r., jego fascynacja malarstwem zaczęła się jeszcze w dzieciństwie i trwa do dnia dzisiejszego. Uczył się w Liceum Plastycznym w Bolkowie a następnie w Technikum Zdobnictwa Ceramicznego w Szczawnie Zdroju. Naukę ukończył z wyróżnieniem co uprawniało go do ubiegania się bez egzaminu na wyższe studia.

Wybrał Wydział Ceramiczny (obecnie Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki) AGH, który ukończył w 1960 r. Pracę dyplomową, pt.: "Wpływ ZrO₂, na mącenie szkliw ceramicznych" przygotował pod kierunkiem prof. Tomasza Kurosia.

W trakcie studiów pobierał lekcje śpiewu u cenionego pedagoga i nauczyciela prof. Gustawa Serafina. W 1958 r. otrzymał pierwszą nagrodę w konkursie "Szukamy Młodych Talentów" organizowanym przez Polskie Radio i Echo Krakowa. Od początku studiów związany był z Zespołem Pieśni i Tańca AGH "Krakus", w którym nie tylko śpiewał, ale i tańczył.

Po ukończeniu studiów wybrał drogę artystyczną. Zadebiutował w 1960 r. w Operze Śląskiej w Bytomiu partią Edgara w "Łucji z Lammermooru" operze Gaetano Donizettiego. Po trzech sezonach przeniósł się do Opery Krakowskiej, a rok później do Warszawy.
W 1965 r. swoje podwoje otworzył Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie. Jedną z oper, która inaugurowała otwarcie sceny operowej była "Halka" Stanisława Moniuszki. Wiesław Ochman zaśpiewał w niej partię Jontka. Występ wywołał nie tylko entuzjazm publiczności, ale także najwyższe pochwały krytyków polskich i zagranicznych. W tym samym sezonie śpiewał też tytułową rolę w "Fauście" Charlesa Gounoda.

W 1967 r. otrzymuje propozycję występu w Państwowej Operze w Berlinie. Od tej pory artysta występuje regularnie na największych scenach operowych i estradach świata. Uczestniczy w wielu najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych m.in. w Orange, Salzburgu, Glyndebourne, koncertuje z najsłynniejszymi zespołami symfonicznymi pod batutą legendarnych mistrzów jak: Herbert von Karajan, Karl Böhm, Leonard Bernstein.
Jego śpiew wyróżniający się wielką kulturą i precyzją interpretacji podziwia publiczność w wielu operach światowego i polskiego repertuaru.

Do najwybitniejszych ról należą: Cavaradossi w "Tosce", Turiddu w "Rycerskości wieśniaczej", Leński w "Eugeniuszu Onieginie", Don Ottavio w "Don Giovannim", tytułowa rola w "Idomeneo" Wolfganga Amadeusza Mozarta, Don Jose w Carmen", Laca w operze "Janufa", Dymitr Samozwaniec w "Borysie Godunowie", Radames w "Aidzie", Rudolf w "Cyganerii", Calaf w "Turandot", Nadir w "Poławiaczach pereł", Lionel w operze "Marta", Jontek w "Halce", Don Carlos w "Fauście" itd.

Wiesław Ochman nagrał około 50 płyt z muzyką operową, symfoniczną i kameralną dla renomowanych wytwórni fonograficznych. Posiada najbogatszy dyskograficzny dorobek pośród wszystkich polskich śpiewaków, zarówno współczesnych, jak i tych należących do dawniejszych generacji.. Za swoje nagrania otrzymał trzy złote płyty i jedną platynową oraz inne prestiżowe nagrody.

Artysta brał też udział w filmowych realizacjach oper i operetek. Były to: "Eugeniusz Oniegin" Piotra Czajkowskiego, "Carewicz" Franza Lehára (inspiracją dla Lehára był dramat Gabrieli Zapolskiej pod tym samym tytułem), "Don Giovanni" A. M .Mozarta, "Salome" Ryszarda Straussa.

Od 1999 r. zajmuje się również działalnością reżyserską, tworząc wspaniałe spektakle w kraju i za granicą. Szczególnie związany z Operą Śląską w Bytomiu, wystawił tam opery: "Don Giovanni" (1999), "Trawiata" (2000), "Eugeniusz Oniegin" (2002), "Borys Godunow" (2004), "Carmen" (2006) i operetkę "Carewicz". W 2004 r. Rada Miasta nadała Wiesławowi Ochmanowi tytuł Honorowego Obywatela miasta Bytomia. Jest również Honorowym obywatelem Zawiercia (1995) i gminy Żelów (2002).

Jest artystą wszechstronnym. Drugą dziedziną sztuki ukochaną przez niego jest malarstwo. W swoim dorobku ma około 60 indywidualnych wystaw w kraju i za granicą. Maluje głównie pejzaże. Mówi o sobie "iż to, że zostanie śpiewakiem zaledwie przeczuwał, ale o tym, że zostanie malarzem – wiedział zawsze".

Ulubionym tematem artysty są krajobrazy i martwa natura. Obrazy pełne barw, kształtów i form, pobudzają wyobraźnię, ukazują fascynacje artysty.

Wiesław Ochman wykazuje wyjątkową wrażliwość na potrzeby społeczne, jest wszędzie tam, gdzie jego autorytet i zaangażowanie mogą być pomocne. Prowadzi zakrojoną na szeroką skalę działalność charytatywną na rzecz wspierania kultury, opieki medycznej i funduszu stypendialnego. Uczestniczy w różnych przedsięwzięciach np. na rzecz ratowania zabytków Krakowa, na rzecz Muzeum Adama Mickiewicza w Wilnie, w imprezach dla "Sprawnych inaczej". Od lat organizuje koncerty charytatywne pt. "Wiesław Ochman i Jego Goście" na rzecz "AUXILIUM" – Fundacji Pomocy dla Szpitala w Zawierciu. Doroczne nagrody, które sam wręcza przy okazji koncertów, noszą nazwę "Kryształowych Ochmanów". Wielokrotnie organizował też aukcje polskich dzieł sztuki w ambasadzie RP w Waszyngtonie i Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku.

Otrzymał wysokie odznaczenia państwowe i jest laureatem wielu prestiżowych nagród krajowych i zagranicznych.

21 kwietnia 2008 r. Wiesław Ochman otrzymał doktorat honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Artysta znalazł się tym samym w gronie tak wybitnych postaci jak papież Jan Paweł II czy prezydent Ignacy Mościcki. Zaszczytny tytuł doktora honoris causa przyznał artyście Senat AGH w uznaniu jego wybitnych osiągnięć w dziedzinie sztuki oraz nieustanne promowanie nauk technicznych i Akademii Górniczo-Hutniczej. Wiesław Ochman jest pierwszym absolwentem Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki, który otrzymał doktorat honoris causa w dziedzinie sztuki. JM Rektor AGH prof. dr hab. inż. Antoni Tajduś w swoim przemówieniu nazwał Wiesława Ochmana "polskim emisariuszem w świecie, propagatorem polskiej kultury i sztuki".

Żona: Krystyna Prus-Więckowska, także absolwentka Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie