Wystawa Piwnica

Strona główna

Początki Piwnicy

Dla Piotra

PIWNICZANIE

Wiesław Dymny(1936-1978) Urodził się się 25 lutego 1936 r. w Połoneczce k. Nowogródka. W latach 1953-61 studiował na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był wszechstronnym artystą: plastykiem, aktorem, scenarzystą filmowym i teatralnym, poetą, prozaikiem, satyrykiem a także współtwórcą i filarem krakowskiego kabaretu Piwnica pod Baranami. Pisał również teksty do STSu, Teatru 38 oraz do własnego kabaretu "Remiza" i grupy big beatowej "Szwagry" (1964-1969). Był autorem około 300 tekstów piosenek, z których wiele na trwałe wpisało się do historii, jak: "Niebieska patelnia" (jeden z hymnów piwnicznych),"Serwus Madonna", "Konie Apokalipsy" czy "Czarne anioły" z muzyką Zygmunta Koniecznego, za wykonanie której Ewa Demarczyk otrzymała nagrodę na I Krajowym Festiwalu Piosenki w Opolu. Był autorem słynnego "Zbioru bzdur", licznych wierszy, dzieł malarskich oraz rysunków, zamieszczanych najczęściej na łamach "Szpilek". Współpracował również z czasopismami takimi jak: "Przekrój", "Jazz", "Zebra". Za tom "Opowiadania zwykłe" (1963), przetłumaczony na kilkanaście języków, otrzymał Nagrodę Fundacji Kościelskich w Szwajcarii. Stworzył scenariusze do filmów: "Chudy i inni" (1966), "Słońce wschodzi raz na dzień" (1967), "Pięć i pół Bladego Józka" (1971). (na planie którego poznał przyszłą żonę Annę Dziadyk). Jego przygodę z aktorstwem odzwierciedlają epizody w 15 filmach. Zagrał m.in. u Andrzeja Wajdy we "Wszystko na sprzedaż" (1968), u Kazimierza Kutza w "Ktokolwiek wie" (1966) i "Soli ziemi czarnej" (1969), zagrał także epizod w serialu telewizyjnym "Doktor Ewa" (1970). Dymny był również znakomitym rysownikiem i malarzem, jest autorem słynnego cyklu "Piwnica walcząca", "Piwnica karmiąca" i "Piwnica jeszcze jakaś". Z Piwnicą pod Baranami Wiesław Dymny związany był od początku, brał udział w jej tworzeniu, był nie tylko autorem tekstów, ale i jednym z głównych aktorów kabaretu. To on był autorem słynnej karty wstępu na pierwsze spotkanie klubu Piwnica pod Baranami w 1955 r. Niełatwo znaleźć jakąś dziedzinę aktywności twórczej, której by nie próbował, rzucał pomysłami niczym beztroski milioner pieniędzmi. Dzięki swojej niezwykłej wszechstronności nazywano go Piwnicznym Leonardem. Był duszą towarzystwa, publiczność lgnęła do niego, wprawiał ją w zachwyt m.in. przygrywając sobie samemu na kontrabasie (będąc niemal zupełnie pozbawionym zdolności muzycznych) i śpiewając, bez zachowania jakichkolwiek zasad harmonii swój utwór o "Jacku Długonogim" lub opowiadając krótkie tekściki o wadach narodowych, wśród których była "Wada, co nie chciała Niemca". Dymny poświęcił kabaretowi ponad 20 lat swojego życia, Pałac pod Baranami był tym miejscem, do którego zawsze wracał. Wiesław Dymny zmarł 12 lutego 1978 r. w wieku 42 lat. Spoczywa na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. W 1982 r. zrealizowano film poświęcony jego pamięci "Dymny Dymny", a w 1988 r. z inicjatywy jego przyjaciół powstała w Montrealu Fundacja im. Wiesława Dymnego.

5 dalej >>

[Pomniki] Pomniki

[Piwnica zaprasza] Piwnica zaprasza

[Piwniczne anegdoty] Piwniczne anegdoty

[Ekslibrisy] Ekslibrisy

[Wybór piwnicznych pieśni] Wybór piwnicznych pieśni

[Publikacje] Publikacje